Sąd Apelacyjny w Gdańsku V Wydział Cywilny , referent SSA Barbara Rączka – Sekścińska wyrokiem z dnia 13.09.2022 (sygn. akt: V ACa 216/22) na rozprawie apelacji powódki
od wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 13 grudnia 2021 r., sygn. akt XV C 101/22 sprostował zaskarżony wyrok w jego rubrum w ten sposób, że wyeliminował z niego słowo; „CZĘŚCIOWY” oraz w miejsce słowa: „Warszawie”, wpisuje słowo: „Gdańsku” , zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że ustalił, że umowa nr U06E/75272440 z dnia 19 czerwca 2007r., zawarta pomiędzy powódką a poprzednikiem prawnym pozwanego tj. GE Money Bankiem Spółką Akcyjną w Gdańsku jest nieważna, zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwoty 79.751,23 zł (siedemdziesiąt dziewięć tysięcy siedemset pięćdziesiąt jeden 23/100 złotych) oraz 84.357,15 CHF (osiemdziesiąt cztery tysiące trzysta pięćdziesiąt siedem 15/100 franków szwajcarskich) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 15 marca 2020r., do dnia zapłaty, oddalił powództwo w pozostałej części, zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 11.817 zł (jedenaście tysięcy osiemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu; oddalił apelację w pozostałym zakresie; zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 8.200 zł (osiem tysięcy dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.
Sąd podziela zarzut błędu w ustaleniach faktycznych co do zeznań świadka i zakresu informacji, także co do głównego świadczenia stron, czego nie było w wyroku Sądu I instancji
Nie ma podstaw przy zarzucie do stosowania art. 58 KC, wystarczy samodzielny z klauzul niedozwolonych. Zdaniem Sądu, nie są jednoznaczne klauzule głównego świadczenia stron. Powódka nie została pouczona o umowie w taki sposób, by mogła świadomie przyjąć nieograniczone ryzyko. Powołana informacja w wewnętrznej procedurze dotyczące zmian kursu w okresie 3 lat wprowadzała w błąd, bo z doświadczenia wynika, iż ówcześnie w tak krótkim wycinku kurs jako stabilny. Nie da się zastąpić nieuczciwych warunków, nie ma przepisu szczególnego uzupełnienia umowy, podziela stanowisko TSUE co do prewencyjnego stosowania dyrektywy 93/13. Odsetki od dnia następującego po miesiącu od dnia doręczenia odpisu pozwu. Sąd uważa, że zarzut zatrzymania nie może mieć zastosowania, oprócz spornej kwestii wzajemności umowy to przede wszystkim istota sporu przemawia za tym, iż zarzut nie może być uwzględniony – do zobowiązań jednorodzajowych wystarczający jest zarzut potrącenia. Taki zarzut byłby niezgodny z celem postępowania i rozliczenia, utrudnia konsumentowi działanie.
Wyrok jest prawomocny.
